[email protected]

Biz aslında yoğuz!

Seçim dönemi de yaklaşırken, siyasette ve dolayısı ile toplumda, sosyal medyada tartışmaların, suçlamaların dozu iyice artıyor.

Sürekli birbirine laf çakmalar, bel altı vurmaya çalışmalar…

Zannedersin ki, iki düşman ülke, iki düşman millet savaş halinde…

Her toplumda, farklı görüşler, inanışlar, yaşam tarzları, cinsel yönelimler var.

Bizde artık öyle bir durum kalmadı!

Benden, bizden olmayanın canı çıksın!

Ve maalesef iktidar başta olmak üzere, muhalefeti de bu gerilim ortamının altına odun atmaktan çekinmiyor.

Herkesin ağzında ‘Yaa! Ne oldu bize?’ sorusu var. Ancak, iş elini taşın altına koymaya gelince tıss!

Neden?

E korkuyoruz!

Tek kelime

Gerçek bu!

Korkuyoruz…

Geçtiğimiz hafta Sevgili Feyza Altun’un başına gelenler gibi…

Artık söylediğiniz sözlerin, eleştirinin kanuna aykırı olmasına bile lüzum yok.

X’teki trollerin inisiyatifine kaldı. Çok yazık!

Siz de kendinizi bazen yalnız hissediyor musunuz?

Dışlanmış gibi…

Unutulmuş gibi…

Biz sıradan faniler. Yani, yukarda dayıları, amcaları, teyzeleri olmayan, çalışan, aydınlık kalmaya çalışan, vatanını seven, Atatürk’ün yolunu benimsemiş, bu ülkenin muasır medeniyetler seviyesine ulaşması için yürüyen, değerlerine sahip çıkan ama bir taraftan da özgür ve bağımsız olmak isteyen, yani yaşamak isteyen… Bunlar çoğalır da gider…

Her gün sokak röportajlarında gözlemliyoruz bunu.

Mikrofon uzatılan amca, “Kızım yıllarca bizi ötelediler. Biz yoğuz gibi davrandılar. Şimdi sıra bizde, siz yoğsunuz!” diyor ya…

Tam olarak ona döndü iş, ortadan bıçakla kesilmiş koca bir pasta gibi ikiye bölündük.

Sahip çıkılmak, güvende hissetmek için illa ki bir taraf olmak gerekiyor sanki.

Hani ‘taraf olmazsan, bertaraf olursun’ sözü artık gerçeğe dönüşmüş gibi…

Hangi taraf olduğu da mühim değil aslında…

Ekonomi ile nasıl orta direk kalmadıysa, kendini ortada hisseden bizler de amcanın dediği gibi ‘yoğuz’ artık.

İktidar doğru bir adım attığında desteklersek yandaş, muhalefeti eleştirirsek hain, iktidarda bir şeyi yanlış bulsak dış güçlerin maşası olabiliyoruz…

Çevremde o kadar çok insan böyle hissediyor ki…

Ahlakı, değerleri, dini, Atatürk’ü, tarihimizi, Cumhuriyet’i hep bir şekilcilik üzerinden ifade ediyoruz.

Bu beni çok rahatsız ediyor.

Özellikle, Atatürk’çü, laik, dini değerlere saygılı, eğitimin ve eşitliğin önemine inanan bu vatanın çalışan üreten insanlarının büyük bölümü kendini dışlanmış hissediyor.

Hem iktidar hem de muhalefet tarafından.

Hep cepte görülüyoruz.

Nasıl olsa bunlar bize oy verir rahatlığı…

Gerçekten öyle mi?

İktidar zaten her koşulda ona bakan seçmenini konsolide etmek konusunda çok başarılı.

Muhalefet ise iktidardan seçmen kapmanın peşinde…

Biz?

E dedik ya

Biz yoğuz!

Her koşulda cepteyiz…

Siz de kendinizi bazen yalnız hissediyor musunuz?

Dışlanmış gibi…