Bugünden itibaren Galatasaray taraftarlığımı donduruyorum!

Galatasaray Başkanı Dursun Özbek, başarılı bir yönetici…

İkinci kez başkan olmadan önce verdiği sözlerin tamamını tuttu.

Kulübün borçlarını azalttı.

Futbol takımına transfer ettiği dünya starlarıyla taraftarlarına geçen yıl şampiyonluğu tattırdı, bu yıl yine şampiyonluğun en büyük iki adayından birisi…

Tesisleşmede kulüp tarihinde eşi benzeri görülmemiş hamleler gerçekleştirdi.

Hepsine eyvallah!

Ama…

Doğuştan Galatasaraylı bir taraftar olarak söylüyorum ki bu “başarılı” başkan, bugünden tezi yok hemen istifa etmeli…

Çünkü…

Yerel seçimlerden önce AKP adayı Murat Kurum’dan yana açık bir tavır aldı.

Murat Kurum’un Galatasaray Futbol Kulubü’ne yaptığı ziyarette, “Şahsi kanaatim, Sayın Bakan’ın İstanbul için bir şans olduğu…” diyerek tarafını açıkça belli etti.

Bu ikili önceki gün yine biraraya geldi ve Murat Kurum, koskoca Galatasaray Başkanı’nın yanaklarını iki elinin arasına alarak “sevdi.”

Tıpkı bir küçük çocuğu sever gibi…

Belki çok içten bir davranıştı bu; ama benim gibi milyonlarca Galatasaray taraftarını üzdü.

Hatta, ezdi!

Sayın Dursun Özbek…

Eğer Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş, Trabzonspor gibi milyonların gönlünü kazanmış bir camianın başkanlığını yapacaksan, dikkatli olacaksın!

Çünkü bu kulüplerimizden birine başkan seçildiğin andan itibaren, artık sen, sen değilsin!

Sen İstanbul’daki, Edirne’deki, Iğdır’daki, Antalya’daki, Sivas’taki milyonların temsilcisisin…

Gerçek hayatta hırsız olabilirsin; ama seçildiğin andan itibaren çalamazsın!

Arsız olabilirsin; edep erkan öğreneceksin!

Gururu dert etmiyor olabilirsin; o andan sonra edeceksin.

Sağcı olabilirsin… Olmayacaksın!

Solcu olabilirsin… Onu da olmayacaksın.

Çapkın olabilirsin. Unutacaksın.

Geveze olabilirsin. Susacaksın.

Kumarbaz olabilirsin. Tövbe edeceksin!

Ayyaş olabilirsin. Ulu orta içip camianı küçük düşürmeyeceksin!

Küstah olabilirsin; kibarlık dersi alacaksın!

Kasacası Sayın Başkan, yukarıda da dediğim gibi bütün kimliklerini unutacaksın; temsil ettiğin insanları utandıracak, kızdıracak, ürkütecek ve ezik hissettirecek hiçbir iş yapmayacak, hiçbir söz söylemeyeceksin…

İlle de siyasi kimliğini belli etmek istiyorsan, bu ülkenin kurucu lideri Atatürk’ten yana olacaksın; başka da bir şey tanımayacaksın!

Ben doğuştan sarı kırmızı renklere gönül veren milyonlardan biri olarak bir ay öncesine kadar senden razıydım Dursun Başkan…

Çalışkansın, özverilisin, kibarsın, kucaklayıcısın…

Gerektiğinde kulübün için dağları deler, okyanusları aşarsın…

Tüm bunları gördük.

Eyvallah!

Ama…

Farklı siyasi partilere, etnik kökenlere, dinlere ve mezheplere mensup milyonların temsilcisi olarak, sen tuttun bir partinin belediye başkanı adayına övgüler düzdün!

Bu davranışın da bizi üzmüş, yaralamıştı; ama sesimizi çıkarmadık.

“Yol kazasıdır” dedik, geçtik…

İyi de “yanak okşatmak” da neyin nesi be kardeşim?

Çocuk musun sen?

Saf mısın?

Ya da yanaşma mısın?

Takdir bekleyen kul-köle misin?

Nasıl olur da yanaklarına uzanan o elleri havada yakalayıp, iki eşit insan gibi tokalaşmaya çevirmezsin?

Nasıl olur da milyonlarca taraftarı, belki de benim gibi hiç desteklemediği bir siyasi partinin yanındaymış gibi gösterirsin?

Yönettiğin kulüp çok başarılı olabilir.

Hatta futbolda bu yıl yine şampiyon yapabilirsin!

Avrupa’da destanlar yazdırabilirsin!