İnanmıyorum!

Son 20 yılda her şeye güvenimi kaybettim. Bu yüzden hiçbir şeye İNANMIYORUM kardeşim. 

Hastalıksa hastalık; söylenene İNANMIYORUM! 

Riya akan yüzlerine İNANMIYORUM!

Açıklamalara İNANMIYORUM!

Siz büyüme hızı rakamlarına inanabilirsiniz mesela… Ama ben İNANMIYORUM! 

Enflasyon bilmem kaçmış… Hadi canım oradan, İNANMIYORUM!

İşsizlik istatistiklerine de depremde hayatını kaybedenlerle ilgili sayılara da İNANMIYORUM!

Hatta nüfusumuzla ilgili açıklamalara bile İNANMIYORUM! 

“İnecegiz” diyorlar İNANMIYORUM; “Çıkacağız” diyorlar İNANMIYORUM!

“Yapacağız” diyorlar İNANMIYORUM, “Yapmayacağız” diyorlar yine İNANMIYORUM! 

Milliyetçiliklerine İNANMIYORUM, dindarlıklarına İNANMIYORUM, vatan sevgilerine İNANMIYORUM! 

***

Bir türlü gösteremedikleri diplomalarına, yasa gereği açıklamak zorunda oldukları mal beyanlarına… Tüm servetlerini parmaklarındaki alyans sayesinde yaptıkları masalına İNANMIYORUM! 

Öfkelerine İNANMIYORUM; kavgalarına, tehditlerine, “Eyyyyyyy” diye başlayan cümlelerine İNANMIYORUM! 

Güzel sözlerine, dostluklarına, düşmanlıklarına İNANMIYORUM!

Hastalıklarına, sağlıklarına İNANMIYORUM!

İnandıklarını söyledikleri hiçbir şeye İNANMIYORUM!

Maçlardaki hakem kararlarına…

Bunların kantarlarına, terazilerine, metrelerine İNANMIYORUM! 

Avukatlara İNANMIYORUM, savcılara, hakimlere hiç İNANMIYORUM!

Kıbrıs kumarhanelerinde gırtlağa kadar borçlanan sözde solcu sanatçılara… Yani Yavuzlara, Bingöllere İNANMIYORUM!

Bazen aynaya bakıyorum da bu adamların hegomanyasında geçen kendi hayatımın 22 yıllık bölümüne bile İNANMIYORUM!

***

Çürüttüler bizi, içimizi boşalttılar…

Sevgimizi, hoşgörümüzü, dayanışma duygumuzu yok ettiler.

İnsanlıktan çıkarıp hayvanlaştırdılar hepimizi:

“Bugün de avımı buldum ve karnımı doyurdum ya çok şükür; gerisi pek de önemli değil” der hale getirdiler. 

İnancımızı, güvenimizi, saflığımızı aldılar elimizden…

Bu yüzden… Okullarda verilen eğitime… 

Hastanelerdeki doktorlara…

Kışlalardaki ya da karargâhtaki askerlere İNANMIYORUM!

Zor durumda kaldığımda bana yardım eli uzatacaklarına İNANMIYOR ve GÜVENMİYORUM!

***

Namazlarına…

Niyazlarına…

İkide bir gittikleri umrelerine İNANMIYORUM! 

Televizyonlarına, gazetelerine, haberlerine, bültenlerine panellerine, seminerlerine…

Hatta “bilimsel eserlerine” İNANMIYORUM!

Bunların zamanında rektör yapılan bademlerin “bilim insanlığına…”

Ezan okuyan saat projesine bilim ödülü veren bilim akademilerine İNANMIYORUM!

Bırakın hepsini…

Yaptıkları hamilelik testine bile İNANMIYORUM!

***

Bunca yalandan, bunca dolandan ve bunca talandan sonra sütten çıkma ak kaşık tavırlarına İNANMIYORUM!

O yüzden siyasetteki normalleşme tiyatrosuna da İNANMIYORUM!

Sadece onlara değil ortaklarına da İNANMIYORUM! 

Kanlı ellerine, kinli gözlerine, dikenli dillerine İNANMIYORUM!

Bu kafayla adam olacağımıza, düştüğümüz çukurdan çıkacağımıza İNANMIYORUM! 

Yargıtaylarına, danıştaylarına, sayıştaylarına… Hatta anayasa mahkemelerine İNANMIYORUM!

Demokrasilerine…

Adaletlerine…

Yolsuzlukla ve yoksullukla mücadelelerine…

Özgürlük vaatlerine İNANMIYORUM!

***

Devletin kasasını babalarının kasası sanmadıklarına İNANMIYORUM!

Seçim zamanı buldukları petrollere, doğalgaza…

Uzaya gönderdikleri astronota…

Yaptıkları tünelin patlamayacağına, köprülerin çökmeyeceğine, otoyollarının un ufak olmayacağına İNANMIYORUM!

Onlara yaranmak ve için çırpınıp duran sahte aydınlara…

Madrabazlara…

Üçkağıtçılara…

Çıkarcılara…

Hainlere…

Ve bir türlü bunları alaşağı edemeyen sözde muhalefete İNANMIYORUM!

*

Lütfen İNANIN...

Bu ülkede yaşayan milyonlar gibi ben de her şeye olan güvenimi, inancımı, saygımı yitirdim! 

Felaketlere bile seyirci kalan basiretsizlerden sıtkım sıyrıldı.

Vakıflarından, tarikatlarından, derneklerinden usandım!

En zor gününde depremzedeye bile çadır satan şerefsizlerle aynı havayı solumak beni bu hale getirdi! 

Çevrilen dolaplardan, kurulan tezgâhlardan ve hamasi nutuklardan tiksiniyorum.

Kısacası ben artık hiçbir şeye İNANMIYOR ve GÜVENMİYORUM.

***

Bu adamların mağduriyetine de…

Onlara karşı yapıldığı söylenen darbelere de…

Yıl dönümlerindeki şarkılı türkülü duygu sömürülerine de İNANMIYORUM!

***

Bir tek gerçeğin er geç ortaya çıkmak gibi bir huyu olduğunu biliyor ve o günü özlemle BEKLİYORUM!