Şaştım!

Çiftçinin biri, tarlasında çift sürüyor. Tarla 2 tepe arasında bir düzlük. İki hırsız gelip kuzeydeki tepenin bir çukurunda saklanıyorlar. Amaçları çiftçinin öküzlerinden birini çalmak. Fırsat kolluyorlar. Derken öğlen oluyor. Çiftçi öküzleri çözüyor. Tarlaya sallıyor. Kendi de çıkınını açıp peynir ekmeğini yemeye başlıyor. Tam o sırada hırsızlardan biri çiftçinin dikkatini çekmek için karşı tepenin üstünde zıplamaya başlıyor. Bir yandan da bağırıyor:

-Şaştım! Şaştım!

Çiftçi hırsıza doğru bakıyor. Adamın susacağı, duracağı yok. Bir yandan bağırıyor. Bir yandan kendini yerden yere atıyor:

-Şaştım! Şaştım!

Çiftçi merak ediyor. Hem de bir yardımım olur diye kalkıp hırsızın yanına kadar geliyor. Çiftçi tarlasının bir başında, hırsız öbür başında. Hayli yol. Çiftçi gelene kadar öbür hırsız öküzün birini alıp karşı tepeye aşıyor. Gözden kayboluyor.

Çiftçi bağırıp çağıran ve tepinen hırsızın yanına gelip soruyor:

-Yahu kardeşim, ne oluyor? Neye şaştın, deyince, hırsız:

-Vallahi diyor, şuna şaştım ki sen tek öküzle nasıl çift sürüyorsun?

Çiftçi dönüp bakıyor ki gerçekten de öküzün biri yok. Donup kalıyor. Diyor ki:

-Vallahi ben de şaştım!

Toplum olarak tam bir şaşırma sürecinden geçiyoruz.

Şaşkınlık, kafa karışıklığı, gerçeklerden kopuş, günümüz toplumunun zihinlere egemen kıldığı ruhsal durumlardır. Yurttaşlar hangi yoldan gideceklerini bilmiyorlar. Onlara sadece bir yol gösteriliyor: liberalizm yolu. Bırakınız yapsınlar bırakınız geçsinler yolu. Yani kapitalizmin yolu.

Kapitalizm insanımızı eğlence insanı haline getirdi. “Lay lay lom” insanı haline getirdi. Hani bir söz var ya, mahalle yanarken eğlence tutkunu kadın makyaj yaparmış. Zevk ve eğlence tutkunu erkek saçlarını tararmış. 

“Ne atom bombası,

Ne Londra konferansı.

Bir elinde cımbız,

Bir elinde ayna.

Umurunda mı dünya!”

Erkeği ile kadını ile umurumuzda mı dünya!

Hak aramak, örgütlenmek, kitle halinde gösteriler yapmak… Böyle şeyler yok bizim kültürümüzde.  Ah vah, var.  Yakınmak var. Allaha havale etmek var.

Halbuki Kuran'da “aklını kullanmayanın başına pislik yağdırırız.” ayeti var. 

Emek çalışmak, üretmek yok bizlerde. Örgütlenmek yok bizlerde

“Zulme ,haksızlığa karşı susan dilsiz şeytandır.” ayeti var. Ya….onun için bol bol dilli şeytanlarımız var. Başımıza da bol bol pislik yağıyor. Biz de şaşırıyıruz.

-Şaştım!

-Şaştım!

Niye şaşıyorsun kardeş?

Şaşılacak bir şey yok. Ektiğimizi biçiyoruz.

Mustafa Büyüksipahi'nin basınla ilgili yazısı, dilli ve dilsiz şeytanları ne güzel anlatıyor. Basınla ilgili bu yazıyı herkesin dikkatlice okumasını öneririm.