'Siyaset karıştırmamak' nedir?

Bolu’da Grand Kartal isimli otelde meydana gelen yangının öğrenilmesinden itibaren suçlu arayışına girdik. Oy verme tercihimize göre belediye veya bakanlık arasında bir seçim yaptık. Zaten tüm olaylarda toplumun yarısına göre iktidar, diğer yarısına göre muhalefet suçlu ve sorumlu. 

Takip edebildiğim kadarıyla az sayıda kişinin bir araya geldiği ve iktidarın protesto edildiği birkaç gösteri haricinde toplu bir tepki gösterilmedi. 

Buna karşılık 2024 yılı Kasım ayında Sırbistan’da Novi Sad şehrinde tren istasyonunda yaşanan kaza sonucu ölen 15 kişi için ülke genelinde günler boyunca devam eden ve on binlerce kişinin katıldığı gösteriler yapıldı, yetkililer istifaya davet edildi. Kazanın olduğu saat 11.52’de insanlar yürümeyi, araçlarını sürmeyi durdurarak her gün düzenli eylem yaptılar. Benzer şekilde Yunanistan’da toplumun eleştiri ve protesto kültürünün ne kadar yaygın ve sert olduğu da malum. 

Ulus olmanın önkoşullarından kıvançta ve tasada ortak olmayı becerebildiğimizi söylemek zor. Ayrıca acıda ortak olma ve hesap sorulmasını talep etmek konusunda örnek verdiğim toplumlardan geri durumdayız maalesef.

Sebebinin ihmal, özensizlik ve olası kast olduğu faciaları neden sık yaşıyoruz ve neden sorumlulardan bihakkın hesap soramıyoruz?

Partiler ve seçmen arasında zımni bir anlaşma var. “İşimizi görecek” adayları seçiyoruz. Bir alışveriş var. Ben sana oy vereyim, sen benim yasaya aykırı taleplerimi yerine getir ben de sana pastanın büyük kısmına sahip olman için oy yani yetki vereyim. Yerel yönetimlerin elindeki ruhsat yetkisi bunun en güzel örneği.  

Türkiye’de 1980 öncesi sendikalı çalışan sayısı 2024 yılında toplam sendikalı çalışan sayısından daha fazla. Mevcut sendikalarımız gerçekten güçlü olsalar, çalışanların hayatlarının göz göre tehlikeye atıldığı bir otelde grev yapmaz, işverene dünyayı dar etmezler miydi? Acaba Bolu’da yanan otelde çalışanlardan kaç tanesi sendikalıydı, hatta hiç var mıydı? 

Çalışanların sendikal örgütlülüğün yanı sıra bugün sivil toplum kuruluşlarının, baroların, meslek odalarının ve maalesef üniversitelerin iktidar üzerinde bir baskı aracı olduklarını söyleyebilir miyiz?

Yargı organlarının bakanlıklar, iktidar partisinin yönettiği belediyeler ve bir bakıma parti organı gibi hareket eden devlet kurumları hakkında ciddi soruşturma, yargılama yapabileceğine kaçımız gönül rahatlığıyla evet diyebiliyoruz? 

Deprem veya yangın gibi olaylara filanca kişinin tensipleri ile müdahale ettiklerini söyleyen kamu yöneticilerimiz var.  

Laiklikten, bilim egemen düşünceden uzaklaşınca geriye kadercilik ve tevekkül kalıyor. Madende ölmenizin sebebi iş güvenliği noksanı değil uhrevi bir kavram olan fıtrat oluyor. 

“Böyle olaylar siyaset üstüdür, siyaset karıştırmayın” demek ise bence suçların en büyüğü. Doğumdan ölüme yaşam boyunca, eğitim/iş /sosyal yaşantı olmak üzere hayatımızda her şey siyasi. Yaşadığımız büyük kazalar, bana sorarsanız cinayetler, siyasi aslında. Siyasi tercihlerin neticesini yaşıyoruz. 

Bu cümleyi kuranların amacı asıl sorunu gözden uzak tutmak. Yerin 300 metre altında ölenlere samimi olarak üzüldüğüne şüphe duymadığım, ancak sırf masa başında çalıştığı ve görece daha çok ücret aldığı için kendisini o madenciden farklı bir sınıfa ait görenlerin olmasını sağlamak için bu söylem var. 

Siyaset karıştırmayın sözünü duyduğum anda zihnim cümleyi “düzenimizi bozmayın” şeklinde tercüme ediyor.

Not: Bu yazı yazıldıktan sonra Sırbistan Başbakanı Milos Vuvevic görevinden istifa ettiğini açıkladı.