Etnikçilik, mezhepçilik olmazsa, cinsiyetçilik verelim!

Memlekette gündem değirmeninin taşı çok hızlı dönüyor ama biz geç de olsa yazalım!

Trump'ın imzaladığı her kararname sadece Amerika'da değil bütün dünyada olay oluyor.

Son olarak CIA'nın dünya üzerindeki 5'nci kol faaliyetlerini yürüten USAID'in yaptığı harcamalarında frene basması sadece emperyalizmin gönüllü uşaklığını yapanların ekmeğini kesmekle kalmadı, Amerika'nın kimlik siyasetinin sınırlarını cinsiyetçiliği kapsayacak şekilde genişletmek için çuvallar dolusu para harcadığını da gösterdi.

Yakın gözlüğümüzü takalım.

USAİD, CIA’nın örtülü operasyonlarının paravanı. Bunu cümle âlem biliyor. Dolayısıyla, yaptıkları işler ilk bakışta “saçma sapan” görünse bile ciddiye almak lazım.

Biraz ayrıntı verelim.

Küresel insani yardımın yüzde 42'sini USAID yapıyor. Amerika’nın toplam dış yardımının yüzde 60’ını yönetiyor. Kurumun yaklaşık 10 bin çalışanı bulunuyor ve bunların üçte ikisi yurt dışında görev yapıyor. USAID, 130’dan fazla ülkede faaliyet gösteriyor.

Trump'un para musluğunu kapattığı listede Mısır'da turizmin finansmanı için 6 milyon dolar, Irak'ta yeni "Susam Sokağı" şovu için 20 milyon dolar, Kazakistan'da dezenformasyonla mücadele için 4,5 milyon dolar, İrlanda'da bir DEI müzikalinin prodüksiyonu için 70 bin dolar, terör örgütleriyle bağlantılı, Wuhan laboratuvarında araştırma yapan "EcoHealthAlliance" kuruluşuna milyonlarca dolar, Suriye'deki El Kaide bağlantılı savaşçılara ayni yardımlar, Afganistan'daki haşhaş ekimi ve eroin üretimini desteklemek için kullanılan sulama kanalları, çiftçilik ekipmanları ve gübre için yüz milyonlarca dolar gibi harcamalar var.

Güya, Ukrayna'da reformları teşvik ederek, Rusya'da sivil toplumu destekleyerek ve Belarus'ta demokrasi ve insan haklarına yönelik zorlukların üstesinden gelerek demokratik özgürlüğün genişletilmesini amaçlamışlar;

Ekonomik büyümeyi ve ticareti güçlendirerek, kurumsal ve sivil toplum gelişimini hızlandırarak Kafkasya'da istikrarın artırılmasını hedeflemişler;

Moldova'da demokratik kurumları güçlendirerek ve ekonomik büyümeyi teşvik ederek Avrupa bütünleşmesinin desteklenmesini düşünmüşler;

Batı Balkanlar'da hoşgörü ve uzlaşmayı teşvik ederek, oradaki ülkelerin Avrupa-Atlantik bütünleşme hedeflerine ulaşmalarına yardım edilmesini planlanmışlar;

Orta ve Doğu Avrupa ülkelerinin Avrupa Birliği'ne ve transatlantik kurumlara giriş hazırlıklarını destekleyerek ülkelerin küresel pazarlara ve ortaklıklarla bütünleşmeleri için destek vermişler filan.

Bunlar bilinmiyor değil.

Liste çok uzun…

Biz gelelim, zurnanın zırt dediği yere.

USAID, Ermenistan, Uganda, Güney Afrika ve Balkan ülkelerinde LGBT faaliyetlerine destek olmuş, "çeşitlilik ve kapsayıcılık" üzerine çok sayıda girişimin finansmanını sağlamış, Sri Lanka'da toplumsal cinsiyet gazeteciliğini teşvik etmiş.

Transgender çizgi romanlarına bile para vermiş.

Guatemala'da cinsiyet değişikliği ve "LGBT aktivizmi" için 2 milyon dolar, Sırbistan'da iş yerleri ve iş topluluklarında “çeşitlilik, eşitlik ve kapsayıcılığı geliştirmek” yani eşcinsel istihdamını arttırmak için 1,5 milyon dolar, Kolombiya'da "transseksüel opera" için 47 bin dolar, Peru'da "transseksüel çizgi roman" için 32 bin dolar harcamış.

Türkiye de 17 Mayıs Derneği (LGBTİ+ hakları alanında çalışmalar yürüten bir sivil toplum kuruluşu), Sevgi Kardeşlik Vakfı, Turuncu Vakfı gibi STK’lara (Kadın hakları ve toplumsal cinsiyet eşitliği alanında faaliyet gösteren bir kuruluş) da destek sağlamışlar.

Cinsiyetçilik meselesine fena halde kafayı takmış görünüyorlar. Ortada kuvvetle izaha muhtaç bir vaziyet var.

Neden Amerika, dünya üzerindeki eşcinselliği bu kadar kutsayıp, görünür kılmayı istiyor ve destekliyor olabilir?

Elbette karakaşlarının kara gözlerinin hatırına değil.

Mesele, dezavantajlı grupların mağduriyetinin ortadan kaldırılması da değil.

Bu tamamen sosyal mühendislik ile ilgili…

Anlaşılan Amerika’daki stratejik oyun kurucular, kimlik siyasetinin alanını, cinsiyetçiliği de katarak genişletme gayreti içindeymiş. Belli ki dinle, mezheple, mikro milliyetçilikle yola getiremediklerini, cinsiyetçilik üzerinden ayrıştırmaya çalışıyorlarmış. 

Açık açık söyleyelim. Toplumları ne kadar çok parçalarlarsa işlerine geliyor.

Olmaz değil elbette.

Ama Trump şimdilik para musluğunu kıstı, ileride ne olur, bilmiyoruz!

Eğri oturup doğru konuşmakta yarar var, kimlik siyasetinden ve savunucularından artık gına geldi. Bu zihniyet yıllardan bu yana hepimizi bir distopyanın içine sürükledi!

Kimsenin, artık hukukun üstünlüğüne, insan haklarına dayalı, kişisel hak ve özgürlüklerin korunduğu çağdaş demokrasi anlayışına takıldığı yok. Yurdum insanının ne kadarının böyle bir talebi var, orası da meçhul.

Kanun önünde eşitlik desen, hikâye… Kimin kime gücü yeterse!

Siyaset, AKP iktidarıyla beraber tamamen dinci, mezhepçi, etnikçi ve hatta cemaatçi, tarikatçı zemin üzerinde yürümeye başladığı için herkes kendi meşrebine göre ayrıcalıklı olmanın derdinde…

Siyasi davranışını da buna göre belirliyor, yani oyunu buna göre kullanıyor, partisini, liderini buna göre seçiyor. Bir aşiretin içindeki bir aileden gelecek üç beş oyun bile hesabı yapılıyor.

Ne yazık ki, demokrat, sosyal demokrat, sosyalist, hatta liberal olduğunu ileri sürenler bile “kimlikçilik” virüsüyle enfekte olmuş. Sosyalist solun önemli bölümünün kendisini etnikçi, ayrılıkçı zihniyete teslim ettiği herkesin malumu. Sınıf siyasetinin güçlü retoriğini ara ki bulasın, o 70’li yıllarda kaldı.

Ancak son dönemde sadece, din, mezhep filan da yetmez oldu. Mesele, ‘hangi cemaatin, hangi tarikatın hangi şeyhinin müridisin’e kadar geldi. Toplum her geçen gün daha fazla parça pinçik oluyor. Bir arada yaşama iradesi neredeyse kalmadı. Bütün kesimler arasında duygusal bir kopuş yaşanıyor. Bu ahval ve şerait içinde yurdum insanının en son ihtiyacı olan, bir de “cinsiyetçilik” üzerinden ayrışmak ve kutuplaşmaktır, diyerek yazımıza noktayı koyalım.