Enflasyondan hukuksuzluklara bir garip dönem…

Şubat ayı enflasyon oranları açıklandı. Rakamlar enflasyonun yıllık yüzde 39.05, aylık olarak ise yüzde 2.27 artış gösterdiğini söylüyordu. Uzun zamandır yüzde 40’ın altına düşmeyen enflasyon oranları Şubat ayı için olumlu yorumlandı. Diğer taraftan Bağımsız Enflasyon Araştırma Grubu (ENAG) ise Şubat ayındaenflasyonun aylık bazda yüzde 3,37 artarken, yıllık enflasyonun yüzde 79,51 olduğunu açıkladı. Aradaki fark neredeyse iki katı. 

Bu göstergeler her ne olursa olsun nihai olarak vatandaş ekonomiyi, günlük harcamasına, sepetine, alım gücüne yansıdığı kadarıyla değerlendiriyor. İlgi çeken bir diğer veri de Şubat ayında bir önceki yılın aynı ayına göre artışın en yüksek olduğu ana kalemin yüzde 94.90 ile eğitim olması. Aslında bir süredir eğitim harcamaları en yüksek harcamalardan… 

Her ne kadar 2025-2026 eğitim öğretim döneminde özel okulların ara sınıflardaki resmî artış oranı yüzde 54,8 olarak belirlenmiş olsa da bu artış dahi velileri zorlamaya yetiyor. Bundan 5 yıl evvel yurtdışında üniversite okumanın maliyeti Türkiye’de özel üniversitede okumanın maliyetinin 2-3 katı iken bugün neredeyse başabaş gelmeye başlamış durumda… Diyelim ki çocuklar devlet okuluna gidiyor bu sefer de asgari ücretle masrafını, ayakkabısını, servisini, gıdasını ödemek bir mesele…

Hayat pahalılığı sadece eğitim açısından sorun çıkarmıyor elbette… Kıyafet, giyim kuşam özellikle birden çok çocuklu ailelerin önemli bir gider kalemi… Enflasyondaki düşüşün vatandaş açısından bir nefese dönüşmesi biraz zaman alacak gibi görünüyor. 

Enteresan bir veri de Global Blue Türkiye’den geldi. Ekonomim.com’un haberine göre  yurtdışında yapılan vergisiz alışveriş hacmi geçen sene yüzde 41 artmış. Son iki yıla bakıldığında bu oran yüzde 450’ye çıkıyor. Bu da gelir düzeyi yüksek grubun ciddi oranda alışveriş için yurtdışını tercih etmeye başladığını gösteriyor. Görünen o ki yüksek enflasyon artık her gelir grubundan vatandaşı rahatsız ediyor.

Şimdi diyeceksiniz ki enflasyon yani dolayısıyla ekonomi bu kadar önemliyse siyasetin gündeminde neden yok? 

Yapılan birçok kamuoyu araştırmasında seçmenler açısından artık ekonomi  yüzde 50’yi aşan önemle makro sorun haline gelmiş durumda. Öte yandan ise siyasetin gündemi, bir yanda hükümetin terörsüz Türkiye dediği görüşmelerden, diğer taraftan CHP’ye yönelik sürdürülen, adeta ana muhalefet partisini kıskaç altına alan soruşturmalardan oluşuyor. Cumhuriyet Halk Partili siyasetçiler hangi davaya koşacağını, hangi ilçe belediyesine dayanışma sergileyeceğini ya da hangi hukuksuzluğa karşı mücadele edeceğini şaşırmış durumdalar… Şair Hasan Hüseyin Korkmazgil’in dizelerindeki gibi “dostum dostum güzel dostum, bu ne beter çizgidir bu, bu ne çıldırtan denge”. Bizdeki sorun bahar bahçe görmeden her yanımız yaprak dökmeye devam ediyor.

Hal böyleyken önemli olan ekonomi realitesi ile siyasi gündem arasında sıkışıp kalan vatandaşın ne düşündüğü. Böylesine garip bir dönem belki de hiç yaşanmamıştı. Ne diyelim hakkımızda hayırlısı…