Bosna

Yıllardır rotamdaydı ata toprakları.

Dünyayı gezmeme rağmen, yolum ilk kez düştü, Saraybosna’ya.

Eskişehir’de, Tuna ya da Rodop köftecisinde yediğim kadar lezzetli sıcak pide içinde soğanlı köfte yedim.

Odun ateşinde pişen kıymalı boşnak böreğini de tatlı niyetine gömdüm.

 Saraybosna Bosna-Hersek'in başkenti ve 2007 yılı sayımlarına göre altı yüz bin kişilik nüfusuyla en büyük kenti.

Saraybosna, Bosna bölgesinin Dinar Alpleri'yle çevrili Saraybosna Vadisi içerisinde Miljacka Nehri'nin çevresinde kurulmuş.

Şehir, barındırdığı dinî çeşitliliğiyle bilinir. Müslümanlık, Katoliklik, Ortodoksluk ve Musevîlik, burada yüzyıllar boyunca barış içinde bir arada var olagelmiş. İşte bu yüzden Saraybosna, Avrupa'nın Kudüs'ü olarak kabul edilir.

1995’deki müslüman soykırımını araya not etmeden geçmeyelim.

Osmanlı’nın izlerini hala taşıyan Başçarşı’yı gezdim.

Başçarşının bedestenini ziyaret etmeden dönmemek lazım.

Tabi ki, Osmanlı mimarisinin en göze çarpan eserlerinden biri olan Bosna Sancak Beyi Gazi Hüsrev Bey tarafından 1531 yılında Mimar Sinan'a inşa ettirilen külliyeyi de.

Küçük dükkanlardan oluşan, genelde boşnak kızlarının çalıştırdığı tertemiz bir çarşı.

Cuma namazını, Türk Devleti tarafından restore edilen merkezdeki Başçarşı camisinde kıldım.

Yaş ortalaması oldukça genç bir cemaatle karşılaştım.

Fizikleri ve kıyafetleri gayet düzgün, yüzleri şefkatli Boşnak çocukları camiyi ağzına kadar doldurmuştu.

Etrafta sıkça gözümüze takılan Bektaşi Dergahlarının bu güzellikte ne kadar payı var, bakmak lazım.

Akşam denk geldiğim bir düğünde de benzer güzellikleri gördüm.

Kadınların da erkekler gibi boylu poslu ve gayet göze çarpar şık giyimli bir güzelliğe sahip olduğu hemen anlaşılıyor.

500 yıl yurt yaptığımız, katoliklerin elinden kurtardığımız bu müslüman coğrafyada dilimizi anlayana pek rastlamadım.

Türklerin bölgeye getirdiği müslümanlık yıllardır yaşamasına rağmen Türk dili maalesef yok olmuş bu coğrafyada.

Yakında rastlar mıyım?

Ona biraz da biz karar vereceğiz.