Bugün bayram erken kalkın çocuklar

Uçurumun kenarında bir ülke, yıllarca süren savaş, ardı ardına gelen devrimler ve ardından gelen Nobeller.

Modern Türkiye’nin temellerinin atıldığı gün.

Hanedanlığın düştüğü kaosun yerini, umutların aldığı gün.

Sanayi devrimlerinin gereklerini, tüm uğraşılarına rağmen, yerine getiremeyen Devlet-i Alliye’nin çöküşü ve Modern Türkiye’nin kurulması.

Tüm yatırımlarını Balkan Coğrafyasına yapan Osmanlı, 500 yıl ikamet ettiği topraklarını kaybedince, Endülüs gibi, yıllarca yatırım yaptığı, ter döktüğü, imar ettiği vatanını kaybetti.

Yokluğun, kuraklığın, hastalığın hüküm sürdüğü Küçük Asya’ya geri döndü.

Ne yolu, ne okulu, ne ebesi, ne de öğretmeni vardı.

İflas etmiş bir holding gibi, hem elinde avucunda ne varsa kaybetmiş hem de borçlanmıştı.

Neyse ki Osmanlı, Hanya’yı Konya’yı anladığında, yaptığı son hamle yatırımlarıyla, Türkiye’yi kurtaracak ve Modern bir ülke kuracak kadar insan yetiştirmiş.

Bunların en parlaklarından olan Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları, çoğu hastalıklı ve sakat olsa da geride kalanları barındıracak bir ülke kurdu.

Bu ülke, ardı ardına gerçekleştirdiği devrimler neticesinde, Modern Dünyada yerini aldı. 

Elbette daha iyi olabilirdi.

Almanya olmasını beklemiyorduk.

Atom bombası yiyen Japonya da.

Ama ülkesi ikiye bölünen ve Türkiye’nin çok ardında olan Güney Kore olabilirdi.

Faşizmle boğuşan İspanya da olabilirdi.

Neyse ki G20 içinde yerini aldı.

Soğuk savaşın tüm dezavantajlarına rağmen, sanayisini kurdu.

Turizm alanında ilk sıralarda yer alıyor.

Tüm sorunlarına rağmen, üniversitelerinde 350 bin yabancı öğrenci eğitim alıyor.

Otomobil sanayisi olmasa da yan sanayi olarak taşeronluk görevini yerine getiriyor.

Tüm bunların yanında, eğitimlerinin büyük bir kısmını Türkiye’de alan bilimcilerinin Nobel aldığı bir sistem kurdu.

Gönül istedi ki, Nobelli Bilimciler, Türkiye’de çalışarak ödül alsalardı.

Ama olmadı.

Cumhuriyet Devrimlerinin kesintiye uğraması ve karşı devrimin kravatlı ortaklarımız tarafından beslenmesi sorunları büyüttü.

Özgür düşüncenin yeşeremediği topraklarda, ödül de taşeronluk seviyesinde oldu.