Enflasyonu düşürücem derken, hakkın rahmetine kavuşmayalım

Yaz için Amerikada aşçı yamaklığı ve bulaşıkçılık yapan oğlum, ülkenin iktisadi durumumdan etkilenmiş ki, almanca da öğrenmek istiyormuş.

Taa Montana’dan aradı, bir Almanca kursu bul, kayıt yaptır da dönüşte üniversiteye devam ederken almanca da öğrenmek için.

Hiç olmazsa iki dil öğreneyim ki markette kasiyer olmayayım diyor ya da kurye.

Göte Enstitüsü Almanca kursuna yazdırayım dedim.

İnternetten baktım, inceledim.

Tüm kayıt işlemi internet üzerinden dijital imiş.

İnternette yazana göre, şu gün şu saatte sistem açılıp, kayıt işlemi yapılacakmış.

Denilen günde, denilen saatte, kredi kartı elimde, sisteme girdim.

Ancak aşırı yoğunluktan sistem çöktüğü için kayıt yaptıramadım.

Binlerce kişi benim gibi elinde kredi kartı, bilgisayar başında bekliyormuş ki telefonlar da kilitlenmiş, kimseye ulaşılamıyor Göte Enstitüsünde.

Anlaşılan memlekette herkes Almanca öğrenme hevesine kapılmış.

Bunu neden yazdım?

Epeydir eflasyon canavarı ile mücadele ediyoruz.

90’larda başımızın belası olan enflasyon, 2010’lardan sonra sütre gerisinde pusuya yatmıştı.

Faziler düşmüş, harcamalar artmıştı.

Ne olduysa son 4-5 yılda oldu.

Pandemi, savaşlar derken, Dünyada ekonomik daralma oldu ve Türkiyede enflasyon patladı.

Bu daralmanın üstesinden gelen Dünya, tasarruf ekonomisne alışık olduğu için şimdilerde derin sorun yaşamıyor.

Ancak Türkiye, boğazı sıkılmış istavrite döndü.

Şimşek makkuin, enflasyonu düşürücem diye hepimizi duvarın dibine dizdi, ellerimiz arkadan kelepçeledi, gözlerimize de kurdele bağladı.

Kurbanlık koyun misali, bekliyoruz.

Neymiş, enflasyonu düşürecekmiş.

Sanayicisi, esnafı, sabit gelirlisi, beyaz yakalası duvarın dibinde merminin ne zaman kendi alnına değeceği anı bekliyor.

Gençler zaten tüm umudunu kaybetmiş ki Göte Enstitüsünün sistemini çökermekle meşgul oluyor.