Yurt Problemi Çözüldü Diyorum İnanmıyorlar! Bir de Sövüyorlar!

Geçenlerde, sevgili dostum, asker arkadaşım Teğmen Prof.Dr. Barış Doster ile birlikte yaptığımız “12 de Pazar” programında, devletin üniversite yurt problemini çözdüğünü söyledim.

12 punto da bu söylemimi “kısa video” haline getirip, gayya kuyusuna yollamış. Epey de izlenmiş.

İzlenme sayısını görümce, tam seviniyordum ki alttaki yorumlara gözüm takıldı. 

İzleyenler epeyce kafa bulmuş benle.

Hatta, bu video sayesinde yakında rektör bile olacağımı yazanları gördüm.

Ağzınızdan bal damlıyor.

Ama renklendirilmiş, ortaya karışık fetöcüler oraları bize kaptırmaz.

Ama yime de “hadi hayırlısı” diyelim.

Rektörlüğün hayali bile bizim gibi sıradan akademisyenin libidosunu yükseltiyor, adrenalini arttırıyor.

Serotin de yanında ikramiyesi.

Daha ağır yorumlarda var.

Yalaklık yaptığımı yazan bile var.

Ne yalan söyleyeyim, rektörlük için yalakalık da yapılır ölçüsünde ama niyetimiz pek öyle değidi.

Duyan da duysun artık.

Bu yorumları okuduktan sonra ben de epey endişe ettim. Gerçekten çözülmemiş bir problemi çözülmüş gibi mi yansıttım?

 İnsanları yanlış mı yönlendirdim?

Derken, geçen hafta sonu, Eskişehir Karadenizliler Derneğinin düzenlediği, Karadeniz festivaline gittim.

Yeme-içme çok çok pahalı da olsa, orta sınıf sanatçıların kemençe ile vatandaşı hoplattığı bir festival oldu. 

Eskişehirli tatar, göçmen, muhacir, çerkes, abaza, kabartay, manav ve edigelerin de karadenizlilerle birlikte eğlendiği güzel bir akşam yaşadık.

Epeydir, İstanbul’ da olduğum için görmediğim birçok hemşerimi festival bahanesi ile gördüm. Epeyce lafladık.

Kökten hükümeti destekleyen, sayın Cumhurbaşkanından başkasına asla oy vermemiş ve vermeyecek olan Trabzonlu bir abimi gördüm. Çok özleşmişiz.

Sarıldık, koklaştık.    

Durumu epeyce iyi olduğu için çok çok pahalı yatık döneri de o ısmarladı.

Parayı Trabzonlu abim verecek olunca, ben de kantarın topuzunu kaçırdım ki hesap epeyce kabarık geldi.

Yüzünü ekşitmeden ödedi.

Öderken de “bu ne yaw gardaşum, habu gadar para olur mi, goyun mi yeduk da” diye de çıkıştı dönerciye.

“İşler kötü mü abi” diye sorma isteği hissetim, abimizin kafasının tası atınca.

Sahibi olduğu “özel kız öğrenci yurdu” boş kalmış.

Yarısı bile dolmadı, dedi.

Devlet, Eskişehir’de hiçbir öğrenciyi açıkta bırakmadı, dedi.

Hepsine bir yatak bulmuş.

2 öğün de bedava yemek varmış içinde, dedi.

İstanbul ve Ankara’da da tüm öğrencilere devlet yurdu çıkmış.

Bazıları merkezden uzak olsa da odalar gereğinden fazla kalabalık olsa da ve yemekler ergenlik çağındaki gençler için az ve istenildiği kıvamda olmasa da Şimşek Mak Kuin’in boğazımızı sıktığı şu günlerde, ailelerin nefes almasını sağlıyor devletin yurt imkanları.

Fakir ve hatta hatta orta sınıf aile çocuklarının, eğitimlerine devam etmesine olanak veriyor.

Yorumlarda bana sövenlere duyurulur.

İnşallah dileğiniz kabul olur da Rektör de olurum şu fani Dünyadan göçmeden. 

Kalın sağlıcakla.