"Süreç İttifakı" paniği

Çeyrek asırdır Türkiye’yi yöneten ve doğal olarak bu sürede ülkenin başına gelen her şeyden sorumlu olan AKP iktidarı, şimdi de Anayasa’yı değiştirmek için fırsat kolluyor.

Bu hedef doğrultusunda istikrarlı ve kararlı bir şekilde yol alan iktidar, ABD’nin desteğini de arkasına aldıktan sonra daha rahat bir tutum sergilemeye başladı.

Şaşkınlığın normalleştiği bir dönemde, AKP yine şaşırtmayı başardı. Genel Başkanı Erdoğan, gülücükler ve tebessümler eşliğinde, “terörsüz Türkiye” vaadiyle DEM ile ittifakı açıkladı. Ancak not düşmek gerekir: Şaşırtıcı olan DEM ile kurulan ittifak değildi.

Zira AKP ve DEM, uzun süredir birlikte hareket eden, her fırsatta görüşen ve anlaşan iki yapı. Her dönemde arka kapılar arkasında “canciğer kuzu sarması” buluşmaların yaşandığını biliyoruz.

BİRLİKTE SAHNELENEN SAMİMİYETSİZ TİYATRO

Şaşırtıcı olan, AKP’lilerin kameralar önünde rakiplerini DEM ve terörle ilişkilendirip, ağızlarına geleni söylemeleri de değil. Çünkü bu da oyunun bir parçası. Tıpkı İsrail’e karşı düşman görünürken ticareti sürdürmek gibi. Tıpkı İsrail karşıtlığı yaparken, BOP sürecinde ortak hareket etmek gibi. “Hedefe giden her yol mübah” anlayışıyla hareket ediyorlar.

Asıl şaşırtıcı olan, AKP’nin artık kendi seçmeniyle bile dalga geçecek noktaya gelmiş olması, bu kadar pervasızlaşabilmesidir. Ve daha da şaşırtıcı olan; çeyrek asırdır beyaza "kara” diyen partisi, "Bu karadır" dediği için beyaza "Evet bu karadır” diyen seçmeni... 

Hâlâ bazı siyasi figürlerin 'derin!' bilgileriyle büyük küresel oyunları çözdüğüne inanan ve inanmak isteyen bir kitle var.

Evet, oyunlar kuruluyor. Ama bu oyunları kuran emperyalizmdir. Ve onlar amaçlarına kararlılıkla yürüyor. Sermayeyle, teknolojiyle, nüfuz ederek ilerliyorlar. TikTok’ta “Kurtlar Vadisi” müzikleri eşliğinde kurgulanan video editleriyle değil... Emperyalizm, hedeflerine ülke liderlerini belirleyerek ilerliyor.

Neyse… Bunlar başka bir tartışma konusu.

AKP, DEM ile olan ortaklığını ve yol arkadaşlığını açıkladıktan sonra yoğun bir tepkiyle karşılaştı. 

Büyük bir hayal kırıklığı yaşandı. 

Tepkinin artacağını fark edince hızlı bir U dönüşü yaptılar ve “kesinlikle bir ortaklık yok, ittifak yok” söylemlerine sarıldılar. Birlikteliklerinin sebebi terörü bitirmekmiş. Bu bir “süreç ittifakıymış.”

Hayır... Gerçek bunun tam tersi. Bu düpedüz bir yol arkadaşlığıdır. Paydaşlık, birlikte hareket etme ve güç birliğidir. Bu bir ittifaktır. Çıkarlar ortaklığıdır. Gelen tepkileri görünce “biz ittifak değiliz” demelerine kesinlikle aldanılmamalı. Dertleri Anayasa’yı değiştirmek ve bunun için birlikte hareket etmeleri gerekiyor.

Bir önceki yazımda söylediğimi tekrar ediyorum:

Türkiye Cumhuriyeti’nin varlığını korumak için, muhalefet partileri içi boş, zavallı tartışmaları bir kenara bırakmalı; kişisel hesapları geride bırakmalıdır. Gerçek bir yurtsever akla ve ahlâka ihtiyaç var. Türkiye Cumhuriyeti’nin bütünlüğünü ve kurucu değerlerini savunmak için bu şart.