Öğrenciler neden okuldan nefret ediyor?

Aslında öğrencilerin okulu sevmemesi normal bir davranış, bunun aksi anormal olurdu. Hangimiz okula severek gittik ki? Ancak son yıllarda şunu net olarak gözlemliyoruz ki çocuklar okulu sevmeme eşiğini de aştılar artık okuldan nefret eder hale geldiler.

Hafta içi her sabah daha gün ışımadan okula gidip akşama kadar o binalarda durmak onlar için zulme dönüşmüş durumda. Hangi yaş grubu olursa olsun ilkokuldan liseye aileler çocuklarını okula göndermekte onları okula gitmeye ikna etmekte ciddi zorluklar yaşıyor. Bu durum sadece Türkiye’de değil tüm dünyada da böyle aslında.

Geçenlerde İngiltere’de öğrencilerin dörtte birinin kalıcı devamsızlık yaptığı açıklandı ve ciddi tartışmalar yaşandı. MEB’in verilerine göre Türkiye’de de öğrencilerin devamsızlıkları her geçen yıl giderek artıyor. Son açıklanan verilere göre liselerde yirmi gün ve üzeri devamsızlık yapan öğrencilerin oranı yüzde yirmi yediye ulaşmış durumda. Görünen o ki her geçen gün öğrencileri okulda tutmak epey güçleşiyor.

Peki, neden öğrenciler okuldan bu kadar soğudu hatta nefret eder hale geldiler? Bazıları bu durumu geçtiğimiz yıllarda yaşanan pandemiye bağlasa da ben pandeminin buna neden olmadığını sadece bu kopuş sürecini hızlandırdığını düşünüyorum. Yani zaten okuldan kaçış başlamıştı, gidişat belliydi.

Esas neden okulun temel iki işlevini artık yerine getiremez hale gelmesidir. Okuldan beklenen şeyler çocuğun bir şeyler öğrenmesi ve sosyalleşebilmesidir. Günümüzde bilgiye her yerden ulaşılabilmesi ve maalesef öğrencilerin çoğunun öğrenme arzularının azalması okulun bu işlevini etkisiz hale getirdi. Sosyalleşme işlevine gelince bizler için okul aynı zamanda arkadaşlarımızı gördüğümüz, onlarla vakit geçirdiğimiz, paylaşımlar yaptığımız mekânlardı. Dolayısıyla okulu sevmesek de tatillerde arkadaşlarımızı özler bir müddet sonra okulun açılmasını isterdik. Ancak iletişimin çok hızlı geliştiği bu dönemde çocuklar sosyal medya aracılığıyla 7/24 istedikleri zaman iletişim halindeler. Hatta online olarak birbirleriyle eş zamanlı oyunlar da oynayabiliyorlar. Hal böyle olunca okulun sosyalleşme, arkadaş edinme işlevi de zayıflamış durumda. Üstelik son yıllarda artan akran zorbalığı sorunu da pek çok öğrenciyi okuldan soğutuyor.

İşte bu nedenlerden dolayı öğrenciler okulu sevmeme gibi masum ve haklı görebileceğimiz bir duygudan maalesef okuldan nefret etme duygusuna geçiş yaptılar. Bu klasik okul sistemi devam ettiği sürece bu duygusal kopuş artarak devam edecektir. E yani haksız da değiller. Vallahi şu koşullar altında ben de olsam okuldan nefret eder ve okula gitmek istemezdim. Ha şunu da söyleyeyim aramızda kalsın öğretmenlerin çoğu da okuldan nefret ediyor.