İnsanlıktan nasibini almamış utanmazlar…

Bitti…

Gerçekten güzel ülkemizde insanlık, edep, haya, terbiye, saygı, sevgi, yani insan olmaya dair ne kadar erdem varsa hepsi bitti!

Sadece başarı, para, hırs, ben merkezcilik, hedonizm, anlayışsızlık, empati yoksunluğu, pespaye düşünce var. 

Dün akşam çok üzücü bir haber aldık Beşiktaş camiası olarak. Kara Kartal’ın efsanesi Sergen Yalçın’ın kardeşi, Beşiktaş’a emek vermiş sevgili Gürsoy Yalçın’ı kaybettik. 

Uzun süredir kanser tedavisi gören Gürsoy Yalçın daha 47 yaşında bu melun hastalık yüzünden aramızdan ayrıldı. 

Ailesine tüm sevenlerine baş sağlığı ve sabır dilemekten başka elimizden bir şey gelmiyor. Ancak dilimizden gelen çok şey var. Ağzımıza geleni söylemekten de geri durmayacağım. 

Beşiktaş’ın zor bir dönemden geçtiği bu günlerde Sergen Yalçın’a futbol takımının başına geçmesi için bir teklif yapılmıştı. Yalçın da kardeşinin hastalığını yönetime bildirmiş ve “Başkan ile görüştük. Konsanstre olamayacağımı söyledim başkana. Ailem var, sağlık sorunları var. Bu iş konsantrasyon isteyen bir iş. Başkan da sağ olsun. Anlayışla karşıladı. Maalesef bu dönem için faydalı olamayacağımı söyledim" dedi. 

Görevi kabul etmediği için eleştirilen Yalçın, "Ben, kimseyi bekletmedim. Kardeşim, 2 senedir tedavi görüyor. Zor bir tedavi geçiriyor. Yılbaşında burada yoktum, tatildeydim. Yılbaşından 2 gün sonra bir anda ambulansla hastaneye kaldırdık. Yoğun bakıma aldılar. Hayati tehlikesi vardı. Apar topar geldim zaten. Kimseye de hesap verecek değilim. Sadece insanlar bilsin diye söylüyorum. Aile, her şeyden önemlidir" açıklamasını yapmak zorunda kaldı. 

Sonrasında Sergen Yalçın’a edilmedik hakaret kalmadı. Ne hocalığı, ne insanlığı, ne Beşiktaşlılığı kaldı. "Beşiktaşlıyım" diye geçinen taraftar müsveddeleri hakaretler yağdırdı. Sergen’le ilgili çıkan her haberin altına öyle yorumlar yaptılar ki okumaya utandık. Yok 'Fenerbahçe’den teklif beklediği için Beşiktaş’ı kabul etmedi', yok 'kadroyu beğenmedi', 'madem kardeşi hasta neden tatile gitti?', 'Kıbrıs’a gitme nedeni belli'… 

Şimdi Sergen Hoca kardeşini kaybetti. Mutlu musunuz sosyal medya kahramanları, sahte taraftarlar, sahte insanlar…

Herkesin ailesinde hasta yakınları vardır. İki yıldır süren bir tedavide hanginiz 24 saat hastanızın yanında kalabiliyorsunuz? 

Bir ay oldu Sergen Yalçın’a teklif gideli. O dönemde kardeşi yoğun bakıma kaldırılmıştı. Sizin gönlünüz olsun diye görevi kabul etse, can yoldaşı kardeşinin son ayında yanında olamayacaktı. Ama 3-5 yenilgide siz onu gene yuhalayıp ‘Sergen gitsin’ diye bağıracaktınız. 

Ne ara böyle duygusuz olduk? Ne ara insanlıktan bu kadar uzaklaştık? Bizim gibi düşünmeyen, bizim istediklerimiz yapmayan, bizim işimize gelmeyen bir karar ne olursa olsun ötekileştirip hemen yaftalayıp ötelemek ne zaman milletimizin karakteri oldu? Bu millete ne yaptınız? Biz böyle miydik?

Meselenin ‘insan olmak’ olduğunu nasıl unuttuk?

Sevgili Sergen Yalçın, sadece Beşiktaş camiası adına değil insanlık adına utanıyor ve bu densizlerin gıyabında içtenlikle onlar adına senden özür diliyorum. 

Onlar utanmayacak ama sen Beşiktaş’a hiçbir zaman küs olmayacaksın biliyorum. Başın sağ olsun…