Gençliğin Zihninde Liberalizm Hayaleti Dolanıyor

Davulun sesi uzaktan hoş gelir. Siyasal baskı ortamından, yoksulluktan, işsizlikten, niteliksiz eğitimden ve geleceksizlikten ürken gençlik ''liberal'' figürlerin söylemlerine kapılıyor. Özellikle X'te ve youtube'da ''muhalif'' görünümlü liberaller çok ilgi çekiyor. 

Bu arkadaşlara göre ''yapısal reformlar'' yapılırsa sorun çözülecek. Halkıyla devletlisiyle Anayasayı takmayanlar hukuka bağlanacak, faizler olması gerektiği gibi olacak, piyasa her şeyi düzeltecek ve iyi olan kazanacak... Hep aynı masallar. Kandıranlar ve kandırılanlar değişiyor. Masal aynı, masalı söyleten aynı. 

Muhalif liberal arkadaşlara göre siyasal özgürlüklerin teminatı ekonomik özgürlük, ekonomik özgürlüğün teminatı da siyasal özgürlük. Elbette özgürlüklerden kasıt sermayenin özgürlüğü. Emekçilerin özgürlüğünü konuşan yok. 

Muhalif liberal arkadaşlar bir el çabukluğuyla siyasal özgürlüklerle ekonomik özgürlükleri birbirine bağlıyor. Oysa, siyasal özgürlük liberal olanla liberal olmayana birbirinden ayıran bir konu değil. Pekâlâ bir sosyalist de siyasal özgürlüğü savunabilir. Ne var ki, liberallerin ''ekonomik özgürlük'' dedikleri gerçekleşmesi imkansız bir hayal. 

Düşününüz. Diyelim ki gerçekten hukukun üstünlüğünün hakim olduğu, en azından başlangıçta serbest rekabetin tesis edildiği bir ülkedeyiz. Hukukun üstünlüğünün ve serbest rekabetin güvencesi, namuslu bürokratlar ve örgütlü halktır. Gelgelelim, serbest rekabette gerçekten iyi rekabet birileri olduğunda zaman içerisinde serbest rekabet boğulur. Birileri rekabette iyi olmak zorunda ve iyi olan payını genişletir. Sermaye elbette bu yolla payını büyütmek için uğraşacaktır. Başka türlüsü ahmaklık olur. Payını büyüten sermaye tekel olmaya çalışır. 

Peki, muhalif liberal arkadaşlara göre tekelleşmeye kim karşı çıkar? Namuslu bürokrat ve örgütlü halk. Gelgelelim, bu muhalif liberal arkadaşlar örgütlü halkı pek sevmez. Zira sendikacılar örgütlenir ve grevler yoluyla ücretlerin genel düzeyi yukarı çekilir. Muhalif liberal arkadaşlara göre bu sakıncalıdır. Zira bunun sonucu asgari ücretin artmasıdır. Bu durumda, işsizlik veya kayıtdışı çalıştırma artar. Kayıt dışılığı namuslu bürokratların ve örgütlü halkın engellemesi beklenir. Peki, ya işsizlik? İşte bu örgütlü halkın suçudur onlara göre. O halde muhalif liberal arkadaşların nazarında örgütlü halk olmamalıdır. Çünkü sendikalar ekonomiye zarar vermektedir. 

Geriye güvence olarak namuslu bürokratlar kalıyor. Peki, medyaya hükmeden, kolayca dernek grup dernek faaliyetlerini finanse edebilen hatta başka dernekleri de finanse etmek yoluyla kontrol eden, siyasetçileri belirleyen sermaye karşısında namuslu bürokratın gücü nedir? Namuslu bürokrat da ailesini geçindirmeye çalışır, borçlanır, korkar, siner. Borçlandırma, korkutma, sindirme, linç ettirme ve alaya alma konusunda pek mahir sermayeyi kim durduracak? Muhalif liberal arkadaşın muhalifliği burada biter işte. Parasını almıştır. Ona göre suçlu, insanların ahlakıdır. Borçla, korkuyla sınanmamış insanların borçlu, korkmuş ve sinmiş insanların ahlakına laf uzatması kolaydır. Gelin deneyin efendiler! Bu sistemde namuslu bürokrat olmaya çalışın. 

Genç kardeşlerim tüm bunlar yaşandı. Bu ülkede vaktiyle kamucu ekonomi vardı. Karnımız doydu, okullarda okuduk, hastanelerde tedavi olduk. Ağır aksak da olsa yaşayabildik. Ama insan kalabildik. 

Namuslu mutemetin çıldırmasını anlattı Ertem Eğilmez. Vakit bulup izleyin. Sermayenin hilesine, rüşvetine namuslu bürokratın direnme gücü sınırlıdır. Kendimizi kandırmayalım, baskı, şiddet, hile, rüşvet istisna değil, kuraldır. Liberal demokrat hülyalara dalan kardeşlerimi gözlerinden öpüyorum. Ne tatlı uyuyorlar!