Kahveleri döktük, şimdi ne yapacağız?

BM Genel Kurulu’nda 34 yıl önce kabul edilen 20 Kasım Dünya Çocuk Hakları Günü'nde kaç masum çocuk daha can verdi.

Filistinli kaç çocuk daha...

Oysa dün yine pek çok önemli gün ve yıl dönümünde olduğu gibi yönetici erk, kurum ve kuruluşlar, çoğu finans kapitalin insan hakları maskeli sivil toplum örgütü açıklamalar yapıldı.

Günün anlam ve önemine ilişkin, özenle seçilip akıcı bir bütünlükte sıralanan cümleler okundu, sesli mesajlar duyuldu.

Peki, ya sonra?

Katili ve onu besleyip büyüten kanlı düzeni es geçip, konforlu alanlardan suya sabuna çok dokunmadan, kimseyi kızdırmadan "savaşa son" açıklamaları var bir de!.. 

Çıldırmamak işten bile değil!

Filistinlilere soykırım uygulanıyor!

Gazze'de çoğu çocuk ve kadın binlerce insan öldü ve ölüyor.

İsrail'i kim durduracak?

Meselenin bir dinin öbürüne karşı savaşı olmadığında hemfikir olalım artık.

İsrail ABD emperyalizminin Ortadoğu’daki uydusudur, bekçisidir.

Mazlum Filistin halkını 70 yılı aşkın bir süredir katlediyor, evinden sürüyor, zindana atıyor, vuruyor, eziyor...

"Mazluma dini, dili sorulmaz!"

İnsanlık bugün ezilenin mi yoksa ezenin yanında mı olacaktır?..

Filistin halkının yanında olmak için onlarla aynı dili konuşmak, aynı dine inanmak gerekmiyor.

Şimdi bir hatırlayalım:

İsrail ile diplomatik ilişkilerini kesen ülkeler; Bolivya, Kolombiya, Belize...

Büyükelçilerini geri çağıranlar; Şili, Honduras...

Kendi polisinden öldüresiye dayak yemek, gözaltına alınmak pahasına eylem yapan çoğu Komünist Partili İsrailliler, İngiltere, İspanya, Kanada, ABD, Avustralya, Yunanistan, Hollanda ve daha birçok ülkede meydanları dolduranlar,

Yüz binlerce Hıristiyan, müslüman, başka dinlere inanan inanmayan...

Statlarda Filistin bayrakları açan İspanya'nın Real Sociedad, İskoçya'nın Celtic takımlarının taraftarları...

Diğer yanda da Suudi Arabistan'ın başkenti Riyad'ta toplanan İslam İş Birliği Teşkilatı'nda İsrail'e ambargo talebini reddeden İslam ülkeleri; S. Arabistan, Birleşik Arap Emirlikleri (BAE), Fas, Bahreyn...

BU EYLEMLERLE İSRAİL DİZ ÇÖKER Mİ?

Türkiye'de de günden güne azalsa da İsrail'i protesto eylemleri yapıldı ve yapılıyor.

Peki, yeterli mi?

Günün sonunda somut bir adım atılıyor mu?

Kahve dükkânı basıp fare atan, içeride oturma eylemi yapan, masadaki kahveyi yere döken, marketten kola alıp sokaklara döken, lüks aracının markasını bezle kapatan...

Bu ve buna benzer eylemlerle İsrail'e ve emperyalist ABD'ye diz çöktürülebilir mi?

Bu eylemleri yapanlar bilmiyor mu hiçbir sonuç alınamayacağını?

Elbette biliyorlar.

Bazıları vicdanlarını rahatlatıyor bazıları da hedef şaşırtıp öfkenin esas yerine yönelmesine engel olmaya çalışıyorlar. Özetle gaz alıyorlar.

Tarihinde sermaye gücünü karşısına almamış, emperyalizme laf etmemiş, hiçbir emek ve hak eylemine katılmamış bir gelenekten bir anda anti emperyalist duruş beklenebilir mi?

Düşünsel ve pratik olarak 20 yılı aşkındır iktidarı elinde tutan gelenek, İsrail ile ticari ve diplomatik ilişkileri kesme noktasında neden ısrarcı değil! Ve seçmen tabanı neden siyasi iktidara baskı uygulamıyor...

Muhafazakar sağ 'rotadan çıkmadan' kontrollü alanlar ve söylemler ile aktivizmini yapıyor.

Tüm bunlar yaşanırken İsveç'in üyeliğine yeşil ışık yakıp NATO'nun genişlemesinin önü açılıyor. Ülkedeki ABD üsleri hâlâ yerinde duruyor...

Günün sonunda Filistin'e destek eylemi bitiyor. İsrail'e karşı somut hiçbir yaptırım kararı alınmıyor. Almayanlara tek söz edilmiyor.

Yeni sermaye sahipleri lüks araçlarına binip, geleneğe uygun insanların yaşadığı mahalledeki rezidanslarına dönüyor...

Türk sağı bugün Filistin'le dayanışma için emperyalizme karşı duruş sınavında...  

Filistin'de yaşanan katliam insanlığa sorumluluğunu bir kez daha hatırlatıyor.

İsrail'in durdurulması için hamaset ve slogan yerine sonuç alıcı ticari ve diplomatik yaptırımlar bir an önce uygulanmalıdır...